Jaarprogramma 2023-2024
 Westfriese Ekklesia (Programma Seizoen 23 – 24)
Thema seizoen 23-24: Een mens te zijn op aarde Een mens te zijn op aarde, is eens voorgoed geboren zijn, is levenslang geboortepijn. Een mens te zijn op aarde is leven van de wind. Hoe zullen wij volbrengen wat door de eeuwen duren moet; een mens te zijn die sterven moet? Wij branden van verlangen tot alles is voltooid. Voor het seizoen 2023-2024 heeft de Westfriese Ekklesia opnieuw gekozen voor inspirerende liederen als leidraad voor het jaarthema en het thema van de afzonderlijke vieringen. Voor het jaarthema gaan we uit van het lied “ Een mens te zijn op aarde “ zoals Huub Oosterhuis dat gedicht heeft. In de aanhef zijn het eerste en laatste couplet weergegeven. Het mensenbestaan wordt in dit lied heel anders neergezet dan het succesverhaal dat we zelf vaak zo graag voor waar willen hebben. ‘Een mens te zijn op aarde’ zet als eenvoudige, naakte mededeling de mens meteen al heel kwetsbaar neer. Want dat is wat jij, u en ik simpelweg zijn: een mens op aarde, niet minder en niets meer. Een mens die na zijn geboorte niet meer terug kan in de moederschoot: vanaf dat moment gaat het vooruit, door de tijd heen, of je nu wilt of niet. Totdat de mens uit de tijd wordt genomen door te sterven. Zo loopt dit lied, van geboorte (couplet 1) tot sterven (couplet 6). Is dat ons lot? Het is niet per se een fleurig mensbeeld dat uit dit lied naar voren komt. Wel een realistisch. Het leven gaat niet altijd over rozen. Het is ‘levenslang geboortepijn’, dicht Huub Oosterhuis. Je kunt je niet onttrekken aan al wat het leven voor je in petto heeft. Anders dan wat wij elkaar voorhouden met de selfmade mensbeelden die onze welvaartscultuur schept Die oneindige onrust die het mensenbestaan typeert, heeft er alles mee te maken dat de mens zich, anders dan andere dieren, bewust is van zijn eigen sterfelijkheid: ‘de dood komt langverwacht’. Dat geeft een grote tragiek aan die mens. Maar ook een afhankelijkheid, namelijk van iets of iemand aan wie zijn leven hangt boven zijn eindige bestaan uit. Hij kan het niet alleen. Maar in al die pijn, dat zorgen, het slijten-aan-elkaar, zit ook een diepe zegen, een ‘pijnlijke genade’. Zoals men alleen tot het licht komt door de duisternis heen, tot bevrijding door de pijn heen. Het mensenleven is niet doelloos. Het gaat naar een ‘voltooiing’ toe. Over het hoe en wat van die voltooiing rept de dichter niet. Hij laat het open hoe de zanger het wil interpreteren. En bovendien dat het verlangen van de mens niet tevergeefs zal blijken. Ondanks alles en misschien ook dankzij alles. 3 september: Dit huis vol mensen, weet Jij wie het zijn? Dit huis vol mensen, weet Jij wie het zijn? Ik mag het hopen. Heb Jij ons geteld, ken Jij ons bij name? Dan ben je de enige. Voorganger: Gerard Swüste 1 oktober: Jericho-lied (Jericho, Europa, Jericho). Bouw je muren hoger op, zet je poorten onder stroom komen horde wezens aan , die in jou willen wonen, zijn de slavendrijverij ontkomen..... en zij planten nieuwe bomen, graven grachten levend water, krijgen dochters zonen en de zevende van alle dagen rusten zij in stil gezang, want ze zijn ontkomen, wonen veilig in jou Jericho Voorganger : Geeske Hovingh 5 november: Blinde ogen verlicht ze .. Blinde ogen verlicht ze Dove oren doe open Harde harten doe horen Blinde ogen verlicht ze Dove oren doe open Harde harten doe horen .. Voorganger : Peter Vermaat 3december: Om te zien een nieuwe aarde Om te zien een nieuwe aarde Om te gaan een wereld wijd Om een zacht en onbezwaarde Mens te zijn in nieuwe tijd. Om een stem uit vuur te horen Om een naam van eeuwigheid Om steeds nieuw die naam te horen Voorganger : Juut Meijer 7 januari: Stem als een zee van mensen Stem als een zee van mensen Om mij door mij heen Stem van die drenkeling, van dat stuk wrakhout dat een mens blijkt als hij mij aankijkt Voorganger : André Wesche 4 februari: Stilte nu... Stilte nu, stilte nu, stilte nu. Deze bijeenkomst moge ons geven kracht. Dat wij niet wanhopen aan ooit vrede op aarde. Stilte nu, stilte nu, stilte nu. Voorganger : Bettine Siersema 3 maart: Wie zijn leven niet wil geven, niet wil delen met zovelen Wie zijn leven niet wil geven, niet wil delen met zovelen met een ander, gaat verloren. Wie wil geven wat hij heeft, die zal leven opgegeten die zal weten dat hij leeft. Voorganger : Kees Kok 7 april: Deze wereld omgekeerd De wijze woorden en het groot vertoon de goede sier van goede werken de ijdelheden op hun pauwentroon de luchtkastelen van de sterken, al wat hoog staat aangeschreven zal Gods woord niet overleven. Hij wiens kracht in onze zwakheid woont, beschaamt de ogen van de sterken. Voorganger : Alex van Heusden 5 mei: Ogen die mij zoeken Ogen die mij zoeken, volgen tot hoever. Ik ga een bocht om waar geen licht komt Geen hand mij vast grijpt, geen oor mijn stem herkent. Geen stem mij groet, geen naam mij past Tot waar geen mens is tot waar geen god is. Ogen die mij zien die mij aanzien daar. Voorganger : Kees Swan 2 juni: Die de aarde boetseerde Die de aarde boetseerde Grondvestte, vasthoudt, Die haar niet geschapen heeft als een chaos, Maar opdat zij ingericht en bewoond wordt Voorganger : Bart-Jan van Gaart | ||
| terug | ||
vvp.jpg)