gedicht van de week(6)
Als het goed is denk je: hij speelt maar dat hij speelt vergeet je dat het pas bedacht is door iemand opgeschreven weet je dat dit er altijd was geen nieuwe draai eraan te pas kwam je voelt je er meteen in thuis hoewel je er nooit eerder was herkent de plek waar alles staat de stem waarmee het wordt gezegd je wilt je erin mengen je onderscheidt geen schril contrast met wat je toch aldoor al dacht en hoe ze dat nu brengen doe je je best niet achteraf maar ga je door met het gesprek alsof het nog niet af was heb je gelijk en ongelijk in hoop en wanhoop tegelijk voorgoed en even tijdelijk Judith Herzberg (1934) uit: Vormen van gekte (2019) | ||
terug | ||